رابطه میان مصرف سیگار و غلظت il-۱β در مایع شیار لثه افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن□

سابقه و هدف: سیگار یکی از مهم ترین ریسک فاکتورها در پاتوژنز و پیشرفت بیماری های پریودنتال می باشد که می تواند در پروسه های التهابی توسط تاثیر بر سیتوکین های پیش التهابی مداخله ایجاد کند. il-1β یک سیتوکین پیش التهابی قوی است که در لثه موجود بوده، با پریودنتیت رابطه دارد و در حقیقت مولکول کلیدی در پاتوژنز پریودنتیت است. هدف از انجام این تحقیق تعیین رابطه میان مصرف سیگار و غلطت il-1β در مایع شیار لثه افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا پیشرفته بود. مواد و روشها: در مطالعه تحلیلی و مورد شاهدی حاضر، شصت نفر به دو گروه سیگاری و غیرسیگاری تقسیم شدند. افراد هر دو گروه سیگاری و غیرسیگاری از نظر شاخص های کلینیکی و همچنین سن و جنس با یکدیگر مشابه بودند. همه این افراد در دهان خود حداقل یک ناحیه مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید و یک ناحیه سالم (از نظر کلینیکی) داشتند. از دهان هر فرد یک نمونه مایع شیار لثه (gcf) از ناحیه سالم و یک نمونهgcf از ناحیه بیمار توسط periopaper strip جمع آوری شد. غلظت il-1β در تمامی 120 نمونه gcf توسط کیت های elisa که برای این سیتوکین اختصاصی بودند، تعیین شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss نسخه 13 و آزمون های t، مشاهدات زوجی، chi-square و mann-whitney مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین غلظت il-1β در نواحی سالم افراد سیگاری به صورت معنی داری بیشتر از غیرسیگاری ها به دست آمد(01/0p<)، ولی این تفاوت در نواحی بیمار معنی دار نبود. همچنین در مقایسه میانگین غلظت il-1β در دو گروه سیگاری و غیرسیگاری، به طور کلی، تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، به طور کلی، رابطه ای بین مصرف سیگار و غلظت il-1β در میان افراد سیگاری و غیرسیگاری مشاهده نشد، ولی در بررسی نواحی سالم، به طور جداگانه، این ارتباط معنی دار بود که این موضوع به بررسی بیشتری نیاز دارد.